تلمود پس از تورات که «شریعت مکتوب» یهود است از مهمترین کتب یهودیان به شمار می آید و به «شریعت شفاهی» معروف می باشد. این مجموعه توسط خاخام ها و با انگیزه های سودجویانه و مادی تدوین شده است.
تلمود مشتمل بر دو قسمت است: 1- میشنا، که به زبان عبری بوده، مجموعه ای از قوانین سیاسی، دینی و حقوقی یهودیان است. در ابتدا خاخام ها، این قوانین را سینه به سینه به یکدیگر منتقل می نمودند، لیکن در سال 135 میلادی یهودا هناسی، به منظور حفظ و صیانت، این قوانین را گرد آوری کرد. 2- گمارا، که به زبان آرامی بوده، مجموعه ای از شرح ها و حاشیه هاست که اصول میشنا را می شکافد و برای مطابقت آن، حالاتی فرضی یا واقعی همراه با حکایات و ضرب المثل ها را ارائه می نماید.
در مضامین تلمود، داستان ها، خرافات و اساطیر اقوام بت پرست را می توان مشاهده کرد. براساس گفته تلمود خداوند آدم را دارای دو چهره آفرید. طوریکه در یکسو مرد و در طرف دیگر زن قرار داشت و آن را از وسط به دو نیم ساخت. طول او به گنبد کبود (آسمان) می رسید. ولی پس از آنکه مرتکب خطا گشت، خداوند دست خود را بر سر او قرار داده، فشار آورد و او کوچک شد.
قوانین تلمود با نگاهی نژادپرستانه نسبت به یهودیان تفسیر شده، به طور مثال گرفتن ربا از یک یهودی را منع کرده و گرفتن هرچه بیشتر ربا از غیر یهودیان را وظیفه دینی هر یهودی میداند. در حالی که آزار رساندن به یهودی را تحریم می کند، دزدی اموال غیر یهودیان، اشغال املاک آنان، دست درازی به ناموس آنها و بردن حیوانات آنها را حق یهودیان و راه تقرب به خدا می داند. همان طور که انسان ها بر حیوانات برتری دارند، یهود هم بر سایر ادیان برتری دارد.